Ameryka ponoć nie musiała zostać odkryta. Byliśmy tam wcześniej setki razy. Istnieje w każdym z nas jako sieć obrazów, fantazji, skojarzeń i pragnień – produkt molocha przemysłu rozrywkowego, popkultury i wpływów politycznych. Przynajmniej takie sugestie podsuwał kiedyś w swoim słynnym eseju Jean Baudrillard. W tej perspektywie prace, w których Sophie Calle zagaduje nieznajomych o ich ulubione miejsca na Bronksie (The Bronx, 1980), szuka odpowiedzi na pytanie, gdzie podziały się anioły w Mieście Aniołów (Los Angeles, 1984), podróżuje z ledwo znanym człowiekiem do Las Vegas (Double Blind, 1992) lub wykorzystuje obrazy z kamer przemysłowych (Unfinished, 2003) są wręcz hiperamerykańskie. Oczywiście fakt, że dokumentowane wydarzenia działy się w Ameryce, ma tu znaczenie, lecz nie jest najistotniejszy. Ważne jest natomiast, że podejmując wątki charakterystyczne dla jej prac: obcości, podglądania i powierzchownych relacji z drugim człowiekiem, Sophie Calle mówi o tym, co niby znamy, ale właściwie poznać nie możemy. Co jest zidentyfikowane i anonimowe. Swojskie i obce jednocześnie. Bliskie i dalekie. Jak Ameryka.
Łukasz Białkowski


Na wystawie będą prezentowane cykle fotografii: „THE BRONX” i „LOS ANGELES”, instalacja SOPHIE CALLE „CASH MACHINE/ BANKOMAT” (2003) wraz z filmem "UNFINISHED / NIEDOKOŃCZONE" oraz filmy SOPHIE CALLE I GREGORY SHEPHARD "DOUBLE BLIND/ PODWÓJNE WIĄZANIE" (1992) oraz VICTORIA CLAY-MENDOZA “SOPHIE CALLE. SANS TITRE”/ “SOPHIE CALLE. BEZ TYTUŁU” (2012)


Instalacja SOPHIE CALLE „CASH MACHINE/ BANKOMAT” (2003) wraz z filmem UNFINISHED / NIEDOKOŃCZONE pokazywanym dzięki uprzejmości Galerie Perrotin z Paryża oraz Artystki.


Film SOPHIE CALLE I GREGORY SHEPHARD "DOUBLE BLIND/ PODWÓJNE WIĄZANIE" (1992) pokazywany dzięki uprzejmości Courtesy Electronic Arts Intermix (EAI), New York.




Film dokumentalny VICTORII CLAY-MENDOZA “SOPHIE CALLE. SANS TITRE”/ “SOPHIE CALLE. BEZ TYTUŁU” (2012) na temat twórczości artystki, który miał swoją premierę 5 marca 2012 w Paryżu. Film został wyprodukowany przez: Marie Genin, przy udziale France Television oraz Centre national du cinema et de l'image animee.




Sophie Calle to urodzona w Paryżu artystka konceptualna, która obiektem swojej sztuki czyni relacje międzyludzkie oraz pokazuje piękno ukryte w poznaniu, ciekawości oraz intymności. Prace artystki ukazują naturalne środowisko, w którym najważniejsza jest komunikacja zachodząca między ludźmi. Sophie Calle odgrywa różne role i dokumentuje swoje doświadczenia; jej metoda pozwala na spojrzenie z perspektywy uczestnika sytuacji. Prezentowane przez nią nagrania oraz narracja są rodzajem pamiętnika osoby, w którą artystka się wcieliła.
Calle nie jest absolwentką szkoły artystycznej, jej ojciec lekarz, był kolekcjonerem sztuki pop-art. Mówi, że to sztuka przychodzi do niej sama. Po zakończeniu nauki, przez siedem lat podróżowała po świecie, a następnie powróciła do Paryża. Poświęciła się fotografowaniu miasta i życia ludzi. Najważniejsze jest dla niej pokazywanie sytuacji niecodziennych. W swojej twórczości często manipuluje sytuacjami, aby wywołać reakcję. Istotne jest dla niej przedstawienie przełamania codzienności i rutyny. Świadomie skonstruowane, a tym samym sztuczne sytuacje, przez swój dokumentalny oraz kontrowersyjny charakter są często kwestionowane jako prawdziwe.
Sophie Calle mieszka i tworzy w Paryżu, jej prace wielokrotnie wystawiano w wielu prestiżowych galeriach , m.in. : The Tate Gallery w Londynie (1998), Hara Museum of Contemporary Art. wTokio (1999), Whitechapel Art Gallery w Londynie (2009), a także w Pawilonie Francuskim podczas 52 Biennale w Wenecji (2007).

Organizator: Instytucja Kultury Ars Cameralis Silesiae Superioris
Wystawa w dniach: 5- 19 kwietnia 2012
Wernisaż: 5 kwietnia, godz. 18.00
wstęp bezpłatny