I TU TEŻ

od 12 października do 27 listopada
Rondo Sztuki

wernisaż wystawy: godz. 18.00 11.10.2024

A tu zdobyłyśmy prawdziwą wiedzę. A tu wylądowałyśmy w dziczy. I tu też - pisze Lisa Robertson w Pogodzie, literackim strumieniu świadomości o kobiecym ciele rozpływającym się w krajobrazie pomieszanym z leksyką. Postawienie obok siebie „prawdziwej wiedzy” i „dziczy” powtórzonych razem w „i tu też”, ujawnia współczesne miejsce generowania wiedzy - płynny bezkres, w którym poznanie służy już nie tylko opisywaniu i porządkowaniu rzeczywistości, ale również doświadczaniu się/ciebie/ich. Klasyczny, witruwiański ideał ciała ludzkiego - wzór idealnych proporcji i standard „naturalnej” doskonałości - staje się dziś coraz bardziej problematyczny. Alternatywne poglądy na temat człowieka przekształcają się, w ramach teorii posthumanizmu, w modele ludzkiego podmiotu kwestionujące indywidualizm jako „ludzką naturę”. „I tu też” jest miejscem hiperzamieszkanym. Na równych prawach istnieją w nim ludzie i istoty nie-ludzkie; ale też przedmioty, urządzenia, sztuczna inteligencja znaki i memy. Z nich wszystkich zbudowana jest nowa wspólnota, w której to co ludzkie - podmiotowość i tożsamość, kształtowane są przez dodawanie: innych podmiotów, systemów i znaczeń, do ciała, do umysłu, do indywidualności. Ten stan istnienia można nazwać symbiocenem.

Wystawa I tu też skupia się na praktykach performatywnych oraz obrazach i obiektach z nimi związanych. Praktyki te służą próbom wypracowywania nowego języka - zrozumiałego dla wszystkich mieszkańców wspólnoty. Język symbioceniczny jest niewerbalny. Może być językiem dotyku, czułości, przestrzenno-wizualnych znaków i gestów, intuicyjnych relacji między istotami. Jest alogiczny i surrealny. Nie jest nowy. Istnieje obok, na marginesach racjonalnych kategorii naukowych bibliotek. Tym językiem generować będziemy nową wiedzę i tworzyć horyzonty naszego rozumienia świata, w którym, wobec zmian klimatycznych i technologicznych, wszyscy będziemy identyfikować się jako osoby neuronietypowe. I tu też jest również polisensoryczną mapą reakcji na współczesne globalne hipereobiekty - kryzys klimatyczny, późny kapitalizm, sztuczną inteligencję. Reakcje te polegają na rozszczelnianiu rzeczywistości, bizarnych próbach opisywania świata, zauważaniu istot nie-ludzkich, rozumieniu własnego i społecznego ciała jako queerowe. Wiedza generowana ciałem jest integralną częścią przekształcającej się ciągle przestrzeni, w której wciąż na nowo możemy wskazywać miejsca i znaczenia, gdzie powtarzanie “i tu też” jest/jestem/jesteście, może być nieustanne.

osoby kuratorskie:
Magdalena Kownacka, Kamil Kuitkowski

osoby artystyczne:
Angelika Czubasiewicz
Irena Kalicka
Jan Kowal
Agata Lankamer, Agata Konarska
Kornel Leśniak
Barbara Pasterak
Si On
Wojciech Siwik
Agnieszka Szczotka
Dominika Śomi Śniegocka
Kamila Stovrag
Jakub Studziński
Ana Szopa, Ernest Borowski, Ula Dziurdzia, Teresa Fazan, mariia Lemperk, sos k. osowska, Szymon Tur
Ela Szurpicka
Daniela Weiss
Tomasz Węgorzewski

aranżacja:
Bartek Buczek

oprawa graficzna:
Kacper Mutke